Na aanleiding van mijn columns krijg ik nog al eens specifieke vragen per e-mail over onderwerpen die nog niet in mijn Blogs zijn behandeld. Ik probeer die altijd zo volledig mogelijk te beantwoorden, ondanks dat deze columns een soort “hobby” zijn. Het leuke is dat ik nu voor het eerst een reisverslag van lezers heb teruggekregen van hun reis in de streek die ik zo goed ken. Dat is vind ik erg leuk en ik heb onmiddellijk gevraagd of ik dit mocht publiceren op mijn Blog. Daar is welwillend op gereageerd en vandaar dat u nu in een tweeluik dit verslag hieronder vind. Soms komt u dan ook nog een opmerking van mij tegen ter verduidelijking. Het gaat hier om Nederlanders die uitgenodigd zijn om een Oekraïense bruiloft mee te maken, Jan Willem en Giny…
Hallo Frank, we hebben een geweldige tijd gehad in de Oekraïne.
Mooie bushalte, zo hebben wij ze niet
Wij werden afgehaald van het vliegveld van Dnipropetrovsk door Tanya, de stiefzuster van Zhenya. We hebben de indruk gekregen dat er weinig diversiteit aan namen is in de Oekraïne. Tijdens ons verblijf hebben we kennis gemaakt met 2 Zhenya’s, 3 Tanya’s, 3 Sacha’s. In ieder geval van bijna alle namen meer dan een en dan ook nog gebruikt voor zowel mannen als vrouwen. Tanya is op uitwisseling geweest in Finland en spreekt uitstekend Engels. Zij heeft ons op weg naar Melitopol van alles laten zien. Dnipropetrovsk vinden wij een mooie stad en ligt prachtig aan de Dnepr.
Openlucht museum
Openlucht museum
Het openluchtmuseum in de rivier bij Zhaporozhye was ook de moeite waard. De weidsheid van het landschap is indrukwekkend. Veel groen en enorme landerijen die voor zover we begrijpen niet meer efficiënt gebruikt worden. En alles is de schuld van de politici. Die zijn immers alleen bezig hun eigen zakken te vullen. Timoshenko kan dan ook op weinig sympathie rekenen. De bebouwing is bijzonder. Aan de ene kant de betonnen flats en aan de andere kant straatjes met schattige huisjes met een stukje grond, een hond in een hok, een moestuin en veel fruitbomen. In zo’n huis gaat het bruidspaar wonen.
Huisje met tuin
We werden ondergebracht in een klein hotelletje. Achteraf hoorden we dat Kostya daar Zhenya ten huwelijk heeft gevraagd. Wij denken dat dat hotelletje door jonge stelletjes gebruikt wordt om de dingen te doen die thuis niet goed kunnen. Ondanks de rijkdom van de familie was het huis naar onze begrippen wat hokkerig en gedeelde slaapkamers. Voor alle activiteiten werden we opgehaald. We hebben geleerd dat tijd daar een ander begrip is. Zij hebben de tijd en wij hebben de klok. Maar ja, het weer was prachtig, hotel had een leuk terras, het park lag ertegenover en het is erg leuk mensen kijken. Discrepanties tussen de afgesproken tijd en de effectieve tijd worden opgelost met de mobiele telefoon. Dat mobiel regeert het leven. Als die overgaat stopt al het andere. Zhenya weet bijvoorbeeld het emailadres van haar zus niet. Ze belt haar toch gewoon. We vragen ons af hoe het leven was in Oekraïne voor de mobiele telefoon. Zhenya kan zich dat ook niet voorstellen.
Tot zover het eerste deel, volgende week woensdag gaan we kijken naar de bruiloft zelf. A.S. zaterdag heb ik een heel bijzonder verhaal voor u over een voetbal wedstrijd tijdens de tweede wereld oorlog.
Oekraïne-Ukraine-Україна 