Lviv vind ik een erg leuke stad zoals u uit mijn vorige bijdrage al kon opmaken, dat ligt ook aan de horeca die hier ronduit uitstekend is. Je kunt hier voor een schijntje erg goed eten, voor 6 euro heb je al een volwaardige maaltijd. Mijn favoriete restaurant is de restaurant keten Xata, wat hut betekend. 
Het begint al goed als je binnenkomt, je loopt bij binnenkomst direct aan tegen enkele wasbakken om je handen te wassen. Daarna kun je langs een aantal buffetten de heerlijkste salades en aardappel schotels op laten scheppen.
Als liefhebber van de Oekraïense keuken kom ik hier wel volledig aan mijn trekken. Naast de diverse soorten Borsch (noem het vooral geen soep) zijn er de zo door mij zeer gewaardeerde salades en natuurlijk de in allerlei smaken en opmaken klaargemaakte kartoeskas (aardappelen). Maar ook fantastische risoto’s, met verse groeten heerlijk!
Natuurlijk komen we hier ook in de verschillende restaurants nog de bediende tegen die we meestal aanduiden met de term Sovjetsky, nors, onvriendelijk en zonder enige service besef, maar veel meer vinden we de uiterst service vriendelijke en zeer attente serveersters. Je hoeft je hoofd maar te bewegen en ze staan al naast je om te vragen of ze je misschien van dienst kunnen zijn. Vanuit Nederland zouden we misschien eens een afvaardiging naar Lviv kunnen sturen om te vragen hoe ze deze omslag toch voor elkaar hebben gekregen. Misschien is het dan ook mogelijk om in Nederland de bediening in restaurants eens wat op een hoger niveau te krijgen.
Ik heb persoonlijk wel een voorkeur als ik ergens op bezoek ben om eens wat bijzondere restaurantjes te proberen. Mijn vrouw heeft die neiging veel minder maar doet voor de lieve vrede dan wel mee en noemt dit dan Frank’s experiment. Zo kreeg ik haar dan ook zo ver dat we bij ons bezoek aan Lviv eens naar binnen gingen bij een traditioneel Oekraïens restaurantje zoals het zich buiten aankondigde. We troffen het want het was de dag van de leraressen en zo zaten er een aantal lichtelijk beschonken dames van middelbare leeftijd aan een te klein tafeltje, ze hadden kennelijk het eten al op en waren vervolgens aan de volgende fase begonnen.
De serveersters waren hier van het type Sovjetsky en mijn vrouw kreeg direct ook al een grote mond toen ze iets vroeg wat niet op de kaart stond. Het lijkt er altijd op of je je bij dit soort types direct moet verontschuldigen als je een vraag stelt, jij bent er voor deze serveersters en zij niet voor jouw. Het lijkt misschien vreemd maar wij maken ons daar niet zo druk over, je weet dat dit kan gebeuren des te meer waardeer je het als de bediening wel goed en vriendelijk is, zoals we de rest van de week ervaren hebben. Bovendien wilde ik die avond iets bijzonders en dat kregen we ook.
De dames ging aan de zwier en het werd al rumoeriger en vrolijker, totdat een van de Sovjetsky ingreep. De muziek moest zachter en de dames moesten gaan zitten, dit kon zo niet langer. Ik kon het niet helpen maar schoot spontaan in de lach en dat werd niet gewaardeerd. De dame in kwestie kwam op mij af maar kennelijk keek ik dreigend genoeg om haar te doen afbuigen en het bleef slechts bij een sneer. Later op de avond werd het weer wat losser en werd het ondanks de Stalinistische bediening toch nog een erg geslaagde avond.
Oekraïne-Ukraine-Україна 