In de serie oude conflicten en de vergelijking met de het huidige conflict in Oost Oekraïne behandelen we vandaag de strijd in Georgië
Georgië
Afgelopen maanden kwam het bericht naar buiten dat voormalig president Saakasjvili van Georgie, hij is getrouwd met de Nederlandse Sandra Roelofs, in staat van beschuldiging is gesteld. Hij wordt er van verdacht zijn macht te hebben misbruikt en een opstand in 2007 te hebben neergeslagen. Dit is een herkenbaar patroon als het gaat om een oude Sovjet traditie. Je zorgt ervoor dat je tegenstanders achter de tralies verdwijnen voor een jaar of 5. Intussen begin je nieuwe rechtszaken en de opzet is dat iemand nooit meer vrij komt. Het huidige regiem van Georgië begint bij te draaien richting Moskou.
Net voordat de oorlog in Georgië begon deed hij een dramatische oproep aan het westen. Hij beweerde dat hij vooral tegen dovemans oren had gepraat van westerse leiders en dat hij heel uitdrukkelijk had gewaarschuwd voor de inval in Abchazie en Zuid Ossetie, die toen net gestart was. De inval die Rusland toen deed ging vooral om de onafhankelijkheid van Abchazië een noordelijke provincie van Georgië.
Het exacte verloop leidt nu te ver om hier te behandelen en een verschil met Oekraïne is ook dat Georgië de oorlog in Ossetie zelf begon. Duidelijk is in ieder geval dat het scenario dat momenteel wordt gevolgd in Oost Oekraïne vergelijkbaar is met dit bovenstaande verloop. Met name het verloop in Zuid Ossetie lijkt bijzonder veel op de situatie nu in Oost Oekraïne. Het toont aan dat hier een centrale gedachte achter zit, namelijk het volgens internationaal recht illegaal uitbreiden van grondgebied, dat toebehoort aan een soevereine staat. Het doel is uiteindelijk een groot Rusland of een Sovjet Unie 2.0.
Ook het voortdurend in leven houden van dit soort conflicten wordt hier goed geïllustreerd. Na een dergelijke overwinning wordt er niet gestopt met het gebied instabiel houden. Nee, er worden heel provocerend grensversterkingen gebouwd en er wordt met de grens geschoven alsof het een bordspelletje stratego betreft. Zo weet je nooit waar de grens nu precies echt ligt en altijd verschuift hij in het voordeel van de Russische Federatie. De Georgische minister van binnenlandse zaken noemde het zelfs een “nieuwe Berlijnse muur”.
Ook hier is de vraag relevant waar gaat dit conflict naar toe. Helaas moet er worden geconstateerd dat dit conflict over de ruggen van de Georgische bevolking blijft bestaan en bewust actief wordt gehouden. Destabilisatie is het handelsmerk van Putin, het is de beste garantie dat de bevolking zich niet met andere zaken gaat bezig houden, bijvoorbeeld meer welvaart verwerven. Zo groeit er weer een generatie op die moet leren leven met dreigementen en repressie vanuit het Kremlin.
Oekraïne-Ukraine-Україна 